เล่าเรื่องเกม เรื่อง คิดถึงน้องแก้วที่เคยเล่นเกมกัน


วันนี้ผมเอาตลับเกม แฟมิคอม ไปเปลียนเกมใหม่ที่ร้านประจำ
พอผมไปถึงก็มีเด็กๆ รุ่นเดียวกับผมหลายคนอยู่ที่ร้าน
และผมก็เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ก็รุ่นเดียวกับผมนั้นล่ะ
น่าจะอายุ 12-13 ดูหน้าตามอมแมม เห็นเลือกตลับเกมอยู่
ผมก็ไปเลือกตลับอยู่ใกล้ๆ น้องคนนี้ แล้วก็เลยชวนคุย
ว่าเล่นเกมไร น้องเขาก็บอกมาดูเล่นๆ ไม่มีเครื่องแฟมิคอมให้เล่น
แล้วผมเลือกเกมเสร็จ น้องเขาบอกเกมนี้น่าเล่นจัง
ผมเลยชวนน้องเขาไปเล่นด้วยกันที่บ้าน น้องเขาก็ตามมา
พอถึงบ้านก็นั่งเล่นเกมกัน ดูแล้วน้องเขาชอบเล่นเกมมากเลย
ผมเลยได้เล่นกับน้องคนนี้ ถึงเย็นเลย แล้วก็ถามชื่อน้องคนนี้
น้องเขาก็บอกว่า ชื่อแก้ว แล้วผมก็บอกว่าพรุ่งนี้มาเล่นกันอีกนะ
แล้วถามแก้วว่า บ้านอยู่ไหน แก้วไม่ยอมบอก
แล้ววันต่อมา แก้ว ก็มาที่บ้านผมอีก แล้วก็เล่นเกมกัน
แก้วก็มาเล่นเกมกับผมทุกวัน เกือบเดือนได้
แล้วอยู่ดีๆ วันหนึ่ง แก้วไม่มาเล่นที่บ้านผม ผมก็รอ
คงคิดว่าคงไม่ว่างมา เลยไม่ได้มาเล่นเกมบ้านผม
ผมรอ สองวันแล้ว สามวันแล้ว แก้วก็ไม่มาสักที
ก็เริ่มคิดถึงแก้ว จะไปตามที่ไหนก็ไม่รู้ เพราะเคยถามแก้วว่า
บ้านอยู่ไหน แก้วก็ไม่ยอมบอก รอมาเป็นอาทิตย์
เป็นเดือน แก้ว ก็ไม่มาอีกเลย ได้แต่คิดถึง
แล้วก็เป็นปี หลายปีผ่านไป แก้วก็ไม่มาอีกเลย
จนผมมีแฟน แต่งงาน ได้ย้ายออกจากบ้าน
แต่บ้านเก่าหลังนี้ เป็นของพ่อแม่ หลังจากพ่อแม่เสีย
ก็เป็นของผม แต่ผมไม่ขาย เก็บไว้ แต่ผมก็ได้อยู่บ้านหลังใหม่กับแฟนกับลูก
และวันไหนผมมีวันหยุดเยอะ ผมจะไปบ้านหลังเก่าหลังนี้คนเดียว
และขน ทีวีเครื่องเก่า และ เครื่องเกม แฟมิคอม ที่เคยเล่นเกมกับแก้ว
มาที่บ้านหลังเก่า และนั่งเล่นเกม รอแก้วว่าจะมาไหม
ผมทำแบบนี้ประจำ แต่แก้วก็ไม่มาสักที
ผมไม่มีรูปแก้วเลย สมัยนั้นการถ่ายรูปเป็นเรื่องยาก
ไมมีมือถือแบบสมัยนี้ ที่จะถ่ายรูปกันได้ทุกที เลยไม่ได้ถ่ายรูปแก้ว
คิดถึงแก้วอยู่เสมอ มีแก้วอยู่ในแค่ความทรงจำ เท่านั้น


ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม