เล่าเรื่องเกม เรื่อง เครื่องแฟมิคอม และ คุณยาย คุณตา ของผม

เครื่องแฟมิคอม และ คุณยาย คุณตา ของผม

ผมมีความหลังมาเล่าเกี่ยวกะเรื่องความสุขในครอบครัวกะเกมส์
สมัยก่อนตอนนั้นผมแปดขวบได้ปิดเทอมแล้วต้องไปอยู่บ้านยายที่จะมีน้าชายอายุมากกว่าผม13ปี
ตอนนั้นผมแปดขวบแล้วได้รู้จักมาริโอ้ หนแรกก็ตอนนั้น และผมชอบสุดๆ
ผมจะรอว่าเมื่อไหร่จะปิดเทอมหรือเสาอาทิตย์ แล้วจะไปบ้านยาย
ไปนวดยาย ทำงานบ้านช่วยยาย เพื่อจะได้เล่นเกม
คุณยายก็ชอบเล่นเกมส์มากสมัยนั้นเกมส์ที่มีชื่อเสียงก็ผจญภัยเกาะมหัศจรรย์ของทากาฮาชิเมจิน
ยายเล่นจนดึกๆอยากไปบ้านยายก็เพราะได้นอนดึกๆตื่นสายๆเล่นเกมกัน ตอนนั้นแม่ผมไม่ค่อยมีตังค์กว่าจะได้ซื้อมาเล่นที่บ้านก็ ป5
แต่ผมก็ยังไปบ้านยายตลอด จนชั้น ม.4 ถึงได้มี เครื่องซุปเปอแฟมิคอม ผมชอบเกมส์โรมานซิ่งซาก้าที่แม่ซื้อให้
เพื่อไม่ให้ยายกะแม่และน้าเสียใจผมก็เลยพยายามตั้งใจเรียน จนถึงสมัยเรียนมหาลัย ยาย ก็ไม่ค่อยแข็งแรงแล้ว
ใกล้จะจบมารู้ทีหลังว่านอกจากยาย จะให้ตังค์แม่มาซื้อเครื่องเกมส์นอกจากนั้นยาย ก็ช่วยส่งเสียจนผมเรียนจบปริญญาตรี
ทุกวันนี้ยายไม่สบายมากจำทุกคนไม่ได้แล้ว แม้แต่น้าชายที่อยู่ด้วยต้องเจาะคอให้อาหารทางสายยาง
ผมก็ไปเยี่ยมยายบ้าง และให้เงินแม่ช่วยค่ารักษายายทุกเดือน
คุณตาที่ช่วยดูแลคุณยายก็มาเสียไปทำให้ยายเสียใจมากและจะร้องไห้ทุกครั้งที่นึกออก
พูดถึงคุณตาบ้างนะ
คุณตา ก็เอาเงินให้แม่ส่งเสียสมัยผมเรียนมหาลัย แต่พอตัวแกไม่มีเงินแกไม่พูดครับ แต่แกเอารถเวสป้าไปขาย
เวสป้าคันนี้ เป็นรถรับส่งคนในบ้านและใช้ซื้อขนมกับกับข้าวมาเลี้ยงหลานๆ
จนตอนหลังผมเริ่มทำงานมีเงินให้แม่ และแม่ถึงเอาเงินให้แกไปซื้อคันใหม่ครับแต่ไม่ใช่เวสป้า
และผมยังฝันถึงคุณตาบ่อยๆ เรื่องท่านบอกว่าอย่าลืมดูแลยาย และท่านก้ยังดูยายอยู่
ทุกวันนี้ผมก็ยังเล่นเกมส์ภาษาแต่เล่นในเพลย์ 3 และเล่นคนเดียวดึกๆ
แต่ไม่สนุกเท่าตอนไปเล่นที่บ้านยาย
แต่ก็มีความสุขทุกครั้งที่นึกถึงอดีตครับ