เล่าเรื่องเกม เรื่อง หมาน้อยแสนรู้ กับเกม มาริโอ้

สมัยเด็กๆ ผมก็เป็นคนติดเกมมากๆ คนหนึ่ง
สมัยนั้นเครื่องเกมที่ผมติดมากๆ ก็เครื่อง ฟามิคอม
ผมชอบเล่นมากๆ สุดๆ ติดเกมทุกเกมที่มี
ถึงตอนนี้เล่มเกม เพลย์ 4 แล้ว แต่ก็ยังไม่เคยลืม
เกมเก่าๆ ที่เคยเล่นมา ตอนนี้ก็ยังหยิบเกมเก่าๆ มาเล่นเสมอ
และช่วงนั้น ผมก็ได้เจอเจ้าหมาน้อยแสนรู้ ตัวหนึ่ง
ที่แปลกมากๆ หมาตัวนี้ พี่สาวผมได้หาหมามาเลี้ยง
มีสามตัว ยังเล็กๆ อยู่ หมาทั้งสาม น่ารักทั้งสามตัวเลย
ผมก็ชอบหมาอยู่แล้ว ก็ไปเล่นกับมันทั้งสามตัวประจำ
และหมาทั้งสามตัวก็ติดผมด้วย
และเวลาผมเล่นเกม หมาทั้งสามมันก็เล่นตามประสามัน
ผมก็จะเล่นเกมเปลื่ยนเกมเล่นไปเรื่อยๆ
และผมก็เล่นเกม มาริโอ้ เล่นไปสักพัก หมาน้อยแสนรู้
ตัวนั้น มันชื่อ ไอ้ขาว เพราะตัวมันขาว อีกสองตัวจะสีน้ำตาล
และไอ้ขาว มันก็มาหาผม และหมอบ ตามันก็มองทีวี
ผมก็นึกว่ามันมานอนเล่นข้างๆ ผม แต่พอผมเปลี่ยนเกมอื่น
ไอ้ขาวมันก็ลุกไปเล่นที่อื่น และผมก็วนกลับมาเล่น มาริโอ้ อีก
ไอ้ขาวมันก็มาหมอบดู ผมเล่นเกมอีก คราวนี้ผมก็เริ่มสงสัย
เลยแกล้งเปลี่ยนเกม มันก็ลุกไป พอเล่นเกม มาริโอ้ อีก มันก็มา
ผมเลยรู้ว่า ไอ้ขาวมันชอบเกมมาริโอ้ แน่ๆ เวลา มาริโอ้ กระโดด
ตามันก็มองตาม ผมเลยแน่จัยแน่ว่ามันชอบเกมมาริโอ้
และเวลาผมอยากให้ไอ้ขาวมาหา ผมก็จะเปิดเกม มาริโอ้ เปิดเสียงดังๆ
มันได้ยินรีบวิ่งมานอนหมอบดูผมเล่นเกมทันที
เป็นหมาที่แปลกมากๆ ที่ชอบดูเกม มาริโอ้
และไอ้ขาวก็เป็นหมาตัวโปรด ที่ผมติดมันมากและไอ้ขาวก็ติดผมเหมือนกัน
ผมเดินไปไหน มันก็จะเดินตามตลอด
และวันหนึ่งไอ้ขาวโดนรถชน ผมรู้รีบวิ่งไปหามัน
มันหายใจใกล้ตาย ผมเสียใจมากๆ ร้องไห้ อย่างนัก
และมันก็ได้ตายจากไป ผมร้องไห้เป็นเดือน
และไม่มีอารมณ์จะเล่นเกมเลย และเวลาผมเล่นเกม
เห็นตลับ มาริโอ้ ผมก็จะนึกถึงไอ้ขาว ทุกครั้ง
จนผมเข้ามัธยม ได้ไปเรียนที่กรุงเทพฯ และอยู่บ้านญาติที่กรุงเทพฯ
และอยู่ กรุงเทพฯ อยู่หลายปี จนมัธยมปลาย ปิดเทอม
ผมเลยนึกถึงบ้านเก่าเลยกลับไปหา พ่อแม่ และพี่น้อง
พอผมไปถึงก็ตกใจ มีหมาเต็มไปหมด หลายตัว ตัวเล็กๆ ก็หลายตัว
หมา 2 ตัวนั้น ออกลูก มี ลูกมีหลาน ออกมาหลายตัวเลย
และผมก็อยู่ที่บ้านเก่าตอนปิดเทอม ผมได้ไปค้นของที่ห้องเก็บของ
เจอเครื่อง ฟามิคอม และเจอตลับ มาริโอ้ ผมน้ำตาไหลเลย
คิดถึงไอ้ขาวทันที ผมเลยหยิบมาเล่นเกม มาริโอ้
เล่นไปก็คิดถึงไอ้ขาวอีก เล่นไปสักพัก มีหมาน้อย วิ่งมา
ผมมองนึกว่าไอ้ขาว แต่ไม่ใช่ มันตัวดำ แต่มันก็วิ่งมา
แล้วก็มาหมอบดูทีวีที่ผมเล่นเกม ผมตกใจ หรือว่าหมาตัวนี้
คือไอ้ขาวกลับชาติมาเกิด ผมทดสอบ เปลี่ยนเกมอื่น
มันก็ลุกออกไป และผมก็เล่น มาริโอ้ มันก็มาหมอบดูผมเล่นเกมอีก
ผมเลยแน่จัยว่าต้องเป็นไอ้ขาวกลับชาติมาเกิด แน่ ผมดีใจมาก
อุ้มมันเล่นกับมัน น้ำตาไหลเลย ได้เจอไอ้ขาวอีกครั้ง
ผมไปเล่าให้พ่อกับแม่ และพี่สาวผมฟัง พ่อแม่ และ พี่ตกใจ
บอกว่าไม่น่าเชื่อที่ไอ้ขาวกลับชาติมาเกิดอีกครั้ง
ผมดีใจสุดๆ และใกล้เปิดเทอม ผมก็ต้องกลับกรุงเทพฯ เพื่อไปเรียนต่อ
ผมเลยเอาหมาตัวนี้ ไปด้วย ตั้งชื่อให้มันว่าไอ้ขาว ทั้งๆ ที่่พี่ผมตั้งให้ตอนแรก
ว่าไอ้ดำ ผมได้เลี้ยงดูมันอย่างดี ไม่ให้ออกไปวิ่งเล่นอีก กลัวจะโดนรถชนตายอีก
และก็เลี้ยงดูมันจนโต ผมทำงานมีแฟน ยังเล่าเรื่องไอ้ขาวให้ฟัง
แฟนผมก็ยังบอกว่าไม่น่าเชื่อเลย จนตอนนี้ ผมมีลูก
ผมก็ยังเล่าให้ลูกผมฟัง เรื่องของไอ้ขาว แต่ไอ้ขาวได้ตายไปแล้ว
แต่มันไม่ได้ตายเพราะโดนรถชนอีกนะ มันตายตามอายุขัยของมัน
อยู่กับผมได้ สิบกว่าปี จนสังขารมันไม่ไหวแล้ว
ผมยังไม่เคยลืม ไอ้ขาว เลย ทุกครั้งที่หยิบเครื่องเกม
ฟามิคอม และ เล่นเกม มาริโอ้ มาเล่นเสมอ